Tomik poezji powstał 10 lat temu, moja krytyczna część nie pozwalała mi na wydanie  … Musiało upłynąć wiele czasu żebym mogła obejrzeć się by dostrzec siebie jako najlepsza przyjaciolke… i pozwolić jej wydać wiersze.

 

Wiersz rodzi się z potrzeby  serca, a może to potrzeba która szuka łączy się i odnajduje wiersz, który gdzieś już istniał i czekał , to jak prawdziwe i głębokie spotkanie na drodze.

A później to spotkanie budzi  serca tych którzy je czytają. Mocno wierzę w to że wiersz jest jak  kosmiczny pojazd który przenosi nas we wspólną przestrzeń, gdzie na chwile zacierają się granice  naszej rzeczywistości.

Spotykamy się, by przez jedna chwile razem być na wspólnej drodze,  I dla tego właśnie spotkania, które jest ważniejsze niż sam wiersz, warto pisać wiersze.

​

Wiersze szukajace milosci, to jak wedrujaca milosc, ktora ktora sama za sobą tęskni , szuka siebie  i rozpoznaje w różnych postaciach.

Jak  obłok na niebie któremu przyporządkowujemy  imiona nazwy i postacie, a potem kolorujemy najcenniejszymi kredkami...Myślę że każdy niesie w sobie potrzebę miłości.

Poszukiwanie jej przynosi skarb zazwyczaj nie ten, jakiego oczekiwaliśmy, ale samo poszukiwanie otwiera niezliczone możliwości odkrywania siebie na nowo, uczy stawiania właściwych pytań, granic i daje odpowiedz na to czego tak naprawde szukamy.

​

Wiersze w poszukiwaniu miłości prowadza przez rozdroza, niepewnosc, leki, naiwność i prostote -by otwierać serca.